Ik HAAT de woningsituatie!

Ik (30M, met autisme, en WIA uitkering) woon al 12 jaar bij familie. Inmiddels ben ik er achter dat die manipulatief zijn. Mijn mentale gezondheid gaat met enorme sprongen achteruit, en inmiddels voel ik me ook niet veilig meer thuis. Ik zou graag op mezelf wonen maar de wachtlijsten voor een sociale huurwoning zijn idioot lang. Ik sta nu 5 jaar ingeschreven, dat betekent dat ik hooguit op de helft ben.

Ik zou misschien in aanmerking komen voor urgentie maar daarvoor heb ik een verklaring van een behandelaar nodig. En de geestelijke gezondheidszorg is al net zo'n bende, dus ik heb geen behandelaar.

Een andere optie is anti-kraak wonen, maar dan is het maar hopen en bidden dat je in je eigen gemeente kan blijven. Want als dat niet lukt raak je de "binding" met je gemeente kwijt en ben je nog verder van huis (hehe, stom woordgrapje).

Is er iemand met enig idee of er nog andere opties zijn? Het liefste zou ik op een eigen adres wonen want zonder voordeursdelers ga ik er bijna €400 op vooruit qua mn WIA. Met huurtoeslag erbij zou ik dan bij wijze van spreken gratis wonen. Met medebewoners zou het financieel heel krap worden.